kahverengi sepia solgun sonbahar tadında

Kırgın bir gül
Ansızın sofalarda sesin
Arkasından ağlanılan
Bir resim gibisin
Kanar ya bazen derininde bir yer insanın
Can kırığıdır batar ya hatıraların
Solaksındır sakarsındır
Aslında arkasındasındır bütün yaşadıklarının
Bir resim gibisin
Kahverengi
Sepia
Solgun sonbahar tadında
Soğuk havalarda çay içilen küçük tabureler üstünde
Köşebaşı kasaba kahvanelerinde
İçinden şehzadeler mor cüppeli dervişler geçen hikayelerin
Akşam lakırdılarında bir efsane olur arkanda bıraktıkların
İbrahim Sadri